Het is nogal wat: om geldcreatie als een piramidespel te bestempelen… We konden er echter er niet omheen. Tijdens het gesprek met Thomas Bollen in de 121ste aflevering van de Cryptocast, komen we linksom of rechtsom tot de conclusie dat geldcreatie een piramidespel is.
Waarom ziet men dit niet?
Onlangs schreef Bollen een artikel op Follow The money over taalgebruik in de financiële wereld.
Orwelliaans taalgebruik is volgens Thomas hetgeen wat er voor zorgt dat noch burgers, noch volksvertegenwoordigers begrijpen hoe het monetair systeem werkt. De begrippen zijn te wollig, waardoor de materie te complex lijkt om te begrijpen. Neem bijvoorbeeld het woord: ‘prijsstabiliteit’. Dit insinueert het stabiel blijven van de prijzen. De Europese Centrale Bank doelt hiermee echter op het stijgen van de prijzen met 2% per jaar. Dat is toch een beetje vreemd.
Geldcreatie als piramidespel
Door het Oorwelliaans taalgebruik is deze materie zeer lastig te begrijpen. Wie hier doorheen prikt en écht moeite doet om het systeem te begrijpen, komt veelal tot dezelfde conclusie. Er moet een exit strategie komen. De vraag is echter of de politici genoeg de moeite genomen hebben om tot deze zelfde conclusie te komen.
Een dag na het kamerdebat, over de toekomst van ons geldstelsel, mag de eerste voorzichtige conclusie worden getrokken. De politiek heeft behoorlijk weinig kaas gegeten van de mogelijke problemen die zich tijdens een nieuwe crisis voor zullen doen. Ook stelt Bollen vast dat de Europese Centrale Bank geen exitstrategie heeft, terwijl er al jaren vanuit economen geadviseerd wordt, om hiermee te experimenteren.
Om de muziek te laten spelen, moet er nieuw geld in het systeem worden gepompt, anders valt het om. Een piramidespel dus, met catastrofale gevolgen van dien.
